Cykl 3 szkoleń online z zakresu - Systemy zaopatrzenia w wodę.

1.Uwarunkowania prawne zmian w sektorze dostaw wody do konsumenta - podział kompetencji i obowiązki jednostek samorządowych, dostawców wody i administratorów (właścicieli) wewnętrznych systemów wodociągowych

2.Interpretacja transpozycji zapisów dyrektywy 2020/2184 do projektu ustawy o zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków

3.Dyrektywa w sprawie wody do picia 2020/2184 vs dyrektywa ściekowa 2024/3019

4.Zasady opracowywania i wdrażania Planu Bezpieczeństwa Wody (PBW)

- kluczowe elementy PBW i istota zarządzania ryzykiem

- podstawowe pojęcia: zdarzenia niebezpieczne, zagrożenia, ocena ryzyka, środki kontroli

-audyt PBW: sprawdzanie zgodności, ocena skuteczności, wsparcie ciągłego doskonalenia, rola doradcza

5. Zarządzanie ryzykiem próby odpowiedzi na pytanie: zagrożenia czy szanse?

Izabela Zimoch – prof. dr hab. inż. pracownik Politechniki Śląskiej - Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Katedra Inżynierii Wody i Ścieków. Jest autorką lub współautorka 263 publikacji w tym monografii pt. „Plany Bezpieczeństwa Wody, ich wdrażanie i weryfikacja”, wydanej przez Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Obszar jej działalności naukowej to inżynieria wodna niezawodność, bezpieczeństwo funkcjonowania systemów wodociągowych i kanalizacyjnych, teoria ryzyka eksploatacji systemów komunalnych, Plany Bezpieczeństwa Wody, technologia wody, optymalizacja eksploatacji systemów zaopatrzenia w wodę, modelowanie hydrauliczne sieci wodociągowej, wtórne zanieczyszczenie wody, rachunek LCC (Life Cycle Costs). Jest członkiem Sekcji Inżynierii Sanitarnej KILiW PAN. Jest założycielką i kierownikiem studiów podyplomowych "System Bezpieczeństwa Zaopatrzenia w Wodę" oraz „Zarządzanie gospodarką wodną i ochrona wód - Wody: Interdyscyplinarne Podejście”, realizowanych przez Katedrę Inżynierii Wody i Ścieków Wydziału Inżynierii Środowiska i Energetyki Politechniki Śląskiej. Organizatorka licznych szkoleń i konferencji w zakresie bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę. Od ponad 10 lat współpracuje z gminami i przedsiębiorstwami wodociągowymi w zakresie zarządzania ryzykiem oraz reprezentowała stronę samorządową w pracach nad zmianami Ustawy o zbiorowym zaopatrzeniu w wodę i zbiorowym odprowadzaniu ścieków w zakresie transpozycji Dyrektywy 2020/2184. W latach 2007-2017 była członek Komisji Bezpieczeństwa Zdrowotnego Wody przy Głównym Inspektorze Sanitarnym. Członek Zespołu ds. Bezpieczeństwa Wody Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie. Współpracowała z NIK w zakresie opracowywania założeń kontroli sektora wodno-kanalizacyjnego w zakresie zbiorowego zaopatrzania w wodę. Od 2018 r. uczestniczyła w pracach w Ministerstwie Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej nad nową dyrektywą w sprawie jakości wody do spożycia. Ekspert Związku Gmin Warmińsko-Mazurskich i Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Samorządowych w zakresie zaopatrzenia w wodę. Współautorka „Programu Inwestycyjnego w zakresie poprawy jakości i ograniczenia strat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi” opracowanego w czerwcu 2021 r. na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury. Jest ekspertem Komitetu Gospodarki Wodnej KIG. Powinno być: Od czerwca 2024 jest przewodniczącą Państwowej Rady Gospodarki Wodnej VI Kadencji powołanej na lata 2024-2027.

1. Mikrozanieczyszczenia w wodach - wprowadzenie, rodzaje, charakterystyka, właściwości

2. Źródła mikrozanieczyszczeń w środowisku wodnym

3. Toksyczność mikrozanieczyszczeń wobec organizmów testowych i człowieka

4. Metody identyfikacji mikrozanieczyszczeń w matrycach środowiskowych

5. Przepisy prawne dotyczące mikrozanieczyszczeń w wodzie do spożycia

6. Przepisy prawne dotyczące mikrozanieczyszczeń w ściekach

7. Usuwanie mikrozanieczyszczeń z wód i ścieków w procesach oczyszczania wody

i ścieków

8. Procesy degradacji mikrozanieczyszczeń w wodzie i ściekach

Tematyka Mikrozanieczyszczeń w środowisku wodnym jest ważna z punktu widzenia zdrowia człowieka i wpisuje się w aktualne problemy inżynierii środowiska.
Zanieczyszczenia te występują często w śladowych ilościach, lecz ich obecność jest istotna gdyż wykazują toksyczne oddziaływanie na organizmy, w tym także człowieka.
Mikrozanieczyszczenia wykrywane są nie tylko w elementach środowiska takich jak wody powierzchniowe, podziemne, gleby i powietrze lecz także w żywności i wodach do spożycia. Do tych zanieczyszczeń zaliczane są m.in. wielopierścieniowe weglowodory aromatyczne, składniki środków ochrony roślin, polichlorowane bifenyle, farmaceutyki, kosmetyki retardanty, związki wymywane z tworzyw sztucznych i inne.
Rozpoznanie stanu zanieczyszczenia środowiska tymi związkami, przemian jakim ulegają w warunkach naturalnych i w procesach technologicznych a także określenie ich toksyczności i możliwości usuwania, jest istotne dla podjęcia działań ograniczających migrację oraz opracowania warunków procesowych zapewniających ich degradację.

Dr hab. inż. Iwona Klosok-Bazan jest profesorem Politechniki Opolskiej, Kierownikiem Katedry Techniki Cieplnej i Aparatury Przemysłowej. Przed objęciem obecnego stanowiska była adiunktem na Wydziale Mechanicznym PO i kierownikiem ds. badań i rozwoju w małej firmie produkującej filtry do wody.Program badawczy dr hab. inż. Iwony Kłosok-Bazan koncentruje się na dziedzinie oczyszczania wody i ścieków. Na wczesnych etapach swojej kariery, jej główne badania koncentrowały się na uzdatnianiu wód podziemnych. Ostatnio prowadzi również badania nad recyklingiem wody w obiegach przemysłowych.Dr hab. inż. Iwona Klosok-Bazan otrzymała szereg wyróżnień i nagród, min. reprezentowała Polskę na Konferencji Stron Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu. Jej prace zostały opublikowane w ponad 100 recenzowanych publikacjach i zaprezentowane na wielu międzynarodowych i krajowych konferencjach. Posiada patent na uzdatnianie wód geotermalnych. Jest członkiem IWA, Stowarzyszenia TOP 500 Innovators oraz Członkiem Rady Klubu Ochrony Środowiska Śląska Opolskiego.

Prof. dr hab. inż. Maria Włodarczyk-Makuła jest specjalistką w dyscyplinie nauki związanej z inżynierią środowiskową, górnictwem oraz energetyką

w dziedzinach inżynierii oraz techniki. Obecnie pracuje na Wydziale Infrastruktury i Środowiska Politechniki Częstochowskiej. W obszarze badań naukowych specjalizuję się w zagadnieniach związanych w oczyszczaniem wody i ścieków, przeróbką osadów z uwzględnieniem mikrozanieczyszczeń oraz aspektach przyrodniczych odprowadzania ścieków i składowania odpadów. Regularnie publikuje artykuły w czasopismach indeksowanych oraz jest Przewodniczącą Komitetu Naukowego cyklicznej Konferencji „Mikrozanieczyszczenia w środowisku człowieka” (1999 – 2024). Została nagrodzona za działalność naukową, organizacyjną i dydaktyczną, w tym Złotym Medalem Prezydenta RP za długoletnią służbę (2018) czy Medalem Komisji Edukacji Narodowej (2011). Dodatkowo działa w zespołach naukowych związanych z inżynierią środowiska czy tematyką wod-kan.

1. Czym są zagrożenia mikrobiologiczne w wodzie?

- Krótkie wprowadzenie: bakterie, wirusy, pierwotniaki (np. E. coli, Legionella, Cryptosporidium)

-Źródła skażenia: środowiskowe, eksploatacyjne, awarie

2. Skąd się biorą w systemach wodociągowych?

- Biofilm i jego rola

- Czynniki sprzyjające rozwojowi mikroorganizmów (np. stagnacja, temperatura)

3. Czy mikroorganizmy w wodzie to zawsze zagrożenie?

- Interpretacja: bakterie wskaźnikowe vs. chorobotwórcze

- Naturalna mikroflora – czy może być pożyteczna?

4. Wymagania prawne i normy – interpretacja obowiązków i odpowiedzialności narzuconych prawnie na dostawców wody.

- Dyrektywa 2020/2184 (UE) i jej podejście do mikrobiologii

- Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie jakości wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi Dz.U. 2017 poz. 2294.

5. Jak zapobiegać zagrożeniom? Dobre praktyki eksploatacyjne.

- Dezynfekcja wody (chlor, UV, ozon – z plusami i minusami)

- Dezynfekcja sieci – jak często i kiedy?

- Utrzymanie ciśnienia i przepływu, unikanie stagnacji wody.

6. Przykłady incydentów mikrobiologicznych – co poszło nie tak?

- Krótkie case studies

- Wnioski i dobre praktyki

7. Czy należy się bać zanieczyszczeń mikrobiologicznych w wodzie? Czyli jak świadomie zarządzać ryzykiem wody.

- Zarządzanie ryzykiem zgodnie z dyrektywą

- Komunikacja z odbiorcami – jak nie wywoływać paniki

- Rola edukacji w budowaniu zaufania konsumentów do wody

Zdobyta podczas konferencji wiedza pomoże Państwu w:
• Zrozumieniu nowych przepisów i ich konsekwencji dla różnych interesariuszy
• Skutecznym wdrażaniu nowych taryf w zgodzie z obowiązującymi regulacjami

• Planowaniu inwestycji w przedsiębiorstwach wodociągowo-kanalizacyjnych w nowym kontekście prawnym
• Przygotowaniu się do współpracy z organami regulacyjnymi, takimi jak Wody Polskie
• Minimalizowaniu ryzyka wynikającego z błędnej interpretacji przepisów
• Opracowaniu polityki taryfowej dostosowanej do nowych wymagań

Izabela Zimoch – prof. dr hab. inż. pracownik Politechniki Śląskiej - Wydział Inżynierii Środowiska i Energetyki Katedra Inżynierii Wody i Ścieków. Jest autorką lub współautorka 263 publikacji w tym monografii pt. „Plany Bezpieczeństwa Wody, ich wdrażanie i weryfikacja”, wydanej przez Komitet Inżynierii Lądowej i Wodnej PAN. Obszar jej działalności naukowej to inżynieria wodna niezawodność, bezpieczeństwo funkcjonowania systemów wodociągowych i kanalizacyjnych, teoria ryzyka eksploatacji systemów komunalnych, Plany Bezpieczeństwa Wody, technologia wody, optymalizacja eksploatacji systemów zaopatrzenia w wodę, modelowanie hydrauliczne sieci wodociągowej, wtórne zanieczyszczenie wody, rachunek LCC (Life Cycle Costs). Jest członkiem Sekcji Inżynierii Sanitarnej KILiW PAN. Jest założycielką i kierownikiem studiów podyplomowych "System Bezpieczeństwa Zaopatrzenia w Wodę" oraz „Zarządzanie gospodarką wodną i ochrona wód - Wody: Interdyscyplinarne Podejście”, realizowanych przez Katedrę Inżynierii Wody i Ścieków Wydziału Inżynierii Środowiska
i Energetyki Politechniki Śląskiej. Organizatorka licznych szkoleń i konferencji w zakresie bezpieczeństwa zaopatrzenia w wodę. Od ponad 10 lat współpracuje z gminami
i przedsiębiorstwami wodociągowymi w zakresie zarządzania ryzykiem (identyfikacja zagrożeń, ocena ryzyka, audyty i analizy, Plany Bezpieczeństwa Wody). W latach 2007-2017 była członek Komisji Bezpieczeństwa Zdrowotnego Wody przy Głównym Inspektorze Sanitarnym. Członek Zespołu ds. Bezpieczeństwa Wody Izby Gospodarczej Wodociągi Polskie. Współpracowała z NIK w zakresie opracowywania założeń kontroli sektora wodno-kanalizacyjnego w zakresie zbiorowego zaopatrzania w wodę.
Od 2018 r. uczestniczyła w prach w Ministerstwie Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej nad nową dyrektywą w sprawie jakości wody do spożycia. Ekspert Związku Gmin Warmińsko-Mazurskich i Ogólnopolskiego Porozumienia Organizacji Samorządowych w zakresie zaopatrzenia w wodę. Współautorka „Programu Inwestycyjnego w zakresie poprawy jakości i ograniczenia strat wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi” opracowanego w czerwcu 2021 r. na zlecenie Ministerstwa Infrastruktury.